காய்ச்சிய இரும்பைப்போல்
கருவிழிகளுக்குள் நுழைந்து செல்லும் பார்வைகளை
எங்கிருந்து எடுத்து வந்தாய் ?
மற்றவர்களைப் பார்ப்பதற்கும்
என்னைப் பார்ப்பதற்க்குமென
தனித்தனி பார்வைகளை
எப்படி நீ திரட்டி வைத்தாய் ?
தூரத்தில் நான் வரும்பொழுதே
விழியோரத்தில் பார்த்துவிட்டு
“ஹாய் எப்ப வந்த…” என
எதுவுமே தெரியாததுபோல் கேட்க
எப்பொழுது நீ கற்றுக்கொண்டாய் ?
எதுவும் பேசாமல்
உன்னையே உற்றுப் பார்க்கும்
என்னை நீ மெல்லக் கிள்ளி
“சீ போடா…” எனச் சொல்ல
எங்கிருந்து வெட்கம் எடுத்தாய் ?
கேள்விமேல் கேள்விகள் கேட்டு
நானும் உன்னை நச்சரிக்க
“எல்லாம் உன்னாலதான்…” என்று
என் மார்பில் புதைந்துகொண்டாய் !
No comments:
Post a Comment